Herinner je je dat nog: “Eerste vrouwelijke burgemeester in Bornem”? De kranten stonden er bol van, vol lof alsof dit alweer een overwinning was voor de democratie. Welkom in de 21ste eeuw!

Maar als ik het wandelgangennieuws mag geloven, is deze vreugde maar van korte duur. Gendergelijkheid binnen het gemeentelijk bestuur lijkt dan toch minder een prioriteit te zijn dan verwacht. Naar aanleiding van de nieuwe coalitievorming om de gemeente te besturen (CD&V – N-VA) worden ook nieuwe afgevaardigden aangeduid voor de verschillende raden, werkgroepen en intercommunales.

In de intercommunale IVAREM wordt er – terecht – gestreefd naar gendergelijkheid. Aan de gemeente Bornem wordt gevraagd om een vrouw af te vaardigen. Zo gezegd, zo gedaan … we sturen dus … een man. Een man … Nou breekt me klomp, zou wijlen mijn schoonvader, die een aanzienlijk deel van zijn leven in Nederland doorgebracht heeft, gezegd hebben.

Maar gemeentelijke politiek zou geen gemeentelijke politiek waardig zijn moesten er geen spitsvondige oplossingen gevonden worden. Op oordeelkundige wijze wordt er dan beslist om het mandaat van betrokken “man” (N-VA - naam en adres bij de redactie gekend -😉) zo te organiseren dat hij wel inspraak krijgt in de raad, maar géén stemrecht krijgt. Er bijzitten als Janlul, dus. Spitsvondig? Uiteraard, want de zitpenning die tegenover zulk mandaat staat, wordt wél uitbetaald.

Dit geeft nog maar eens aan dat de heren politici, ja vooral “heren”, het nog steeds niet door hebben dat de gewone sterveling almaar meer afstand neemt van de politiek en de daarmee samenhangende postjespakkerij.

Nu gebiedt de eerlijkheid me even te vermelden dat er wel meer partijen in hetzelfde bedje ziek zijn; bij het op kleine afstand volgen van de vorige coalitievorming (IEBO – N-VA) merkte ik al snel dat voor sommige sociaaldemocratische partijen binnen IEBO de mandatenjacht belangrijker was dan het inhoudelijke project. Bewijze hiervan het ter ziele gaan van dit project: te weinig ziel, te veel eigenbelang …

'Kaakslag voor al die sterke Bornemse vrouwen die hun rechten opeisen'

Maar, even terug naar de vrouwenkwestie. Wat mij dan zo verwondert is dat er binnen de bestuurspartijen (CD&V – N-VA) blijkbaar geen vrouwen meer bestaan die hier openlijk tegenin gaan? Waar zijn al die krachtige vrouwenbewegingen, ooit opgericht onder de vleugels van o.a. CVP? Huilt CD&V nu ook al de Vlaams-Nationalistische partijen na over de nutteloosheid van het “middenveld”? Of erger nog, blijft de vrouw nog enkel achter de haard? Daar zullen dan weer andere partijen heel blij mee zijn.

Valt er dan geen beterschap te verwachten, hoor ik je stilletjes vragen? Op een vraag hierover door het Groene gemeenteraadslid (naam en adres eveneens bij de redactie gekend) werd er doodleuk door onze burgermoeder (of is het vrouwelijk burgervader?) geargumenteerd (lees: weggelachen) dat er in 2022 toch geen verschillen in geslachten meer bestaan, X-verhaaltjes enz. Nou breekt me tweede klomp. Alweer welkom in de 21^ste eeuw dus.

Is dit dan geen kaakslag voor al die vrouwen die al decennialang vechten voor gelijke kansen en rechten? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Pat Cleys (man)